پبده و پبدنی و نگاهی تازه ...

دست بابا دانه را در خوب دشت خیش و خش زد تا به سالی زان گذشت گیس گندم تا نسیم اش شانه کرد آب و خاکش خوشه را پر دانه کرد خاک زر خیزان به گندم جای داد دانه را هفتاد گندم پای داد دست برزیگر به داسی چون هلال  سوز آوازش هم آوا با بلال بافه ها چون پشته آمد سوی هم خرمنی از خوشه آمد روی هم چوم و آخون خرمنی کوبیده را نرمه ای پر دانه بر کردی به پا ... عصر تابستان و گرما زاد بود  آسمانش صاف و هم بی باد بود کاه و گندم رو به افشاندن نشست چشم ما در انتظار باد خست سر نزد بادی، دریغ از یک نسیم چهره ای بر آن نماندی از بسیم تا ز ناچاری به من گفتا پدر رو صدا کن باد را با دُو، پسر گو علی بادا علی بادا، به باد! از خدا بادی وزان خواه خوش نهاد سوی آن خورشید تابان کرده رو یک نفس رفتم علی بادا چو زو ... از علی بادا، ز «آ» بودی به جا «آ» ی بابایم مرا کردی صدا باد آمد باد آمد «آ» پسر ! پر گشودم آمدم چون بادگر باد و افشاندن به هم همراه شد خرمنی گندم جدا از کاه شد پینه های دست بابا شد طلا دسترنجش توشه ای شد بهر ما ... برکتی آمد ز نعمت از خدا کیل آمد سوی خرمن بهره ها بهر هر کس کیل گندم شد دو من یک کلاهی پر ز گندم بهر من ... آشنا بانگی ز دور آمد به گوش لوده ها دیدم ز انگوری فروش با کلاهم پر ز گندم های زر پیش او رفتم دوان، عریانه سر گفتمش: امسال نرخت چند بود؟ دو به یک پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......ادامه مطلب

نویسنده: حسین عبدالهی پبدنی - سه‌شنبه ٢۸ شهریور ۱۳٩٦ نیزم خوتی  نازم خوتی  بالنده پروازم خوتی  روزم اَویده بی تو شو  ای افتو روشن درو   سازم خوتی  بازم خوتی  آرنگ سرنازم خوتی  لاشم اویده پر ز تو  ای درد و درمونم بیو …   نظرات () پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......ادامه مطلب

پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......

 پارس آب (پارسآب، خلیج فارس)    به یزدان بنامم، به ایران خلیج به این آب و خاکش به ایران ویج   به بالم به دریا، به پارس کهن به ژرفای  توفنده اش نیل ون   که شاخاب ایران به گفت مهان گواهم به تاریخ دنیا نشان   نشانم بود آرتمیس آریا به کشتی زنی رزمجو، ناخدا   ز پارس آب، تا احمر آن رود نیل به پیکار دشمن برفتی چو پیل     همه مرز و بومم ز آب و ز خاک سرای من است هم چو مینوی پاک   هماره خلیجم بود  پارس آب مگر دشمن این را ببیند به خواب،   که نامی به جز نام ایران زمین به هر آب و خاکم شود جانشین     چو خاکم، بود زاد بومم ز  آب مرا مام، آب است و هم خاک ناب   چو خون سیاوش بود  قطره اش که هر ریگ آن چون یکی گوهرش   ندانم که دشمن چه دیده به خواب نداند که جان را نهد در سراب   نداند که ایران ز شیر اندراست نگه پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......ادامه مطلب

... ناشتایی خرده و نخرده، سیکه(سکسکه) گرهدم. پشت سر یک هی سیکه اکندم. دل و اندرینم اوید بی منه تیشنیم.نه ترستم چی بخورم و نه کَرکَر بکنم. تا اخواستم یه گپی بزنم سیکم بیشتر بید تا گپ زیدن ... پسین رهدیم به هونه کیچیم ماه بناز. سیکه مو هم سی خُس هی کار اکرد. کیچیم به دام گد : ستین ز کی تالا سیکه اکنه؟ دام گد: ز دم صحو تالا. کیچیم یه غا نازمه کشید و بوسیدم و نشوندم کل خس ... چی نگدشت که یه هو کیچیم تی همه ورگشت بم و به فِریاد بلند گد: ووی ستین! سرمه کنامی! سیچه ریالا کلجمه اکنی؟ مورشت گرهدم! تیام پیسه وابید! عرخ لاشمه گرهد و گدم: کیچی مو!؟ دو تنگم دستامه گرهدم پیش همه و گدم بنیهرین منه تنگه هام چه ابینین؟ مر مو دزم کیچی؟ جیوامه هم بگریدن! مر مو  ... همه زیدن زیر هنده و کیچیم هم گد: نه بووم تو پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......ادامه مطلب

نویسنده: حسین عبدالهی پبدنی - پنجشنبه ٢٧ مهر ۱۳٩٦ مپرس از من که دل زندانی کیست مپرس کـاین شور و غوغای من از چیست مپرس از من که این داد و فغـــــان ها ز بـهر چه چنین اشکم که جاریستمپرس از من که شب را چون کنم طی ســـــــــــرم برسجده یار است یا نیستمپرس از من که رندم یا خـــــــرابات به دستم جــــــام مـی یا زلف یاریست نظرات () پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......ادامه مطلب

 

شبی در انتظار نورباران

دلم بر سوی مه، دامن کشان رفت

 

میان ابرهای تیره و تار

دو چشمم سوی آن روشن روان رفت

پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......

... یه کت پیا دور یک نشستن بی و ساتیار و بختیار هم چن تا وریست سر یک کردن بی و هی زمین اپینیدن. باقی زمینه هم که به وریست نی رسید، گُمس ازیدن و کل و برد ناهادن سی ساموناسون و جدا و غل غل سون اکردن. مو هم دیرادیر هی انیشتم بسون. تی خوم گدم: خووه روم تیسون بلام مو هم پینیدن و گم زیدن زمینانه آمخته وابووم!نهنگ رس پیایل که وابیدم، آکهیار بم گد: ستین رو به قهر! گر زیدم و واستادم. تی خوم گدم: اگوم په آک پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......ادامه مطلب

گوومه مَه، که افتو هم ددومه

سراسر آسمون، مال بوومه

همه آستاره ها بند سیزن دام

کوچیر و گپ و گژدین، زیر چومه

پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......

ندونم سیچه همقو ای خُمت گل

به ویرم گل، به هیجار ای گُمت گل

 

گلی، گل خنچه ای، خوش بو گلاوی

خوتم گل، هر دو تی گل، هم نُمت گل

پبده و پبدنی و نگاهی تازه ......